Ik ben niet echt een schrijver, ik druk mij liever uit in beelden. De laatste tijd blijf ik mij echter steeds meer iets afvragen. Wat is nu hét verschil tussen vegetariërs en veganisten, als de drijfveer en motivatie beide is gebaseerd op dierenliefde en niet vanwege gezondheidsredenen, allergieën, milieu en wereldvoedselverdeling?

Dit alles is min of meer aan het rollen gegaan door een vraag die ik van een collega kreeg na mijn melding dat ik veganistisch eet. "Maar voor het ei wordt de kip toch niet gedood?"

Ja en nee.

Door deze vraag besefte ik mij dat een vegetariër eigenlijk niet iets doods wil eten, en een veganist niet wil dat er gedood en geleden wordt. En dat is een groot verschil. Niet iets doods eten, en niet willen dat er gedood wordt.

Wanneer je een ei koopt, eet, consumeert draag je namelijk wel degelijk bij aan de dood van dieren. Door het eten van een ei, eet je waarschijnlijk niet iets wat levensvatbaar was, en de kip die het ei heeft gelegd is niet aan het ei-leggen overleden.


Bij de productie van eieren vallen echter wel degelijk slachtoffers.

1) Een legkip wordt ongeveer 12-14 maanden gebruikt voor de eierproductie, daarna gaat de kip alsnog naar de slacht, als dank voor al het harde werken. Er is geen enkel commercieel ei bedrijf die de kippen houdt wanneer de kip minder tot geen eieren gaat leggen.
Dit terwijl een legkip normaal wel 7- 14 jaar kan worden. Door het kopen van eieren werk je dan ook direct mee aan het uiteindelijk doden van de kippen.

2) Legkippen zijn dames. Die komen natuurlijk ook uit een ei. Het geslacht van de kuikens kun je pas zien als ze uit het ei zijn gekomen. Eieren waaruit dames voor de eieren moeten komen, moeten dus eerst uitkomen om te zien of ze bruikbaar zijn of niet.
De heren? Die zijn niet bruikbaar in de eierindustrie en worden met 1 dag oud al direct levend versnipperd of vergast. Mannelijke kuikens zijn overtollig, want economisch niet rendabel. In Nederland worden er jaarlijks meer dan 30 miljoen eendagshaantjes gedood! En ja, ook in de biologische eierindustrie.
Door het kopen, eten en consumeren van eieren werk je hier aan mee.

Door eieren te eten, eet je dan misschien wel geen dood dier, maar je werkt wel mee aan het doden van dieren door je eet/koopgedrag.

Daarnaast is het mijn mening dat de dood op zich niet eens het ergste is, maar de lijdensweg ernaar toe. De legbatterij ei is inmiddels in Europa sinds 2012 verboden. Dit houdt echter niet in dat er geen legbatterij eieren in kant en klare producten kunnen zitten. Denk hierbij vooral aan sauzen en banket.

Snavelkappen is een handeling die bij alle kippen wordt uitgevoerd, behalve bij de biologische kip. Bij zowel scharrelkippen als vrije uitloop kippen is verenpikken en kannibalisme een probleem. Om dit te voorkomen worden, behalve in het biologische systeem, de snavels van kippen gekapt.

Met een heet mes verwijderen ze 2/3 deel van boven- en ondersnavel. Dit is levend weefsel dus de kippen ervaren kortdurende behandelingsstress en pijn. De hoge temperatuur schroeit het wondje direct dicht. De kippen hebben na de behandeling voor een deel geen gevoel meer in hun snavel, waardoor ze minder goed voer kunnen pikken. (bron)

De meeste kippen zitten dus nog steeds veel te dicht op elkaar, ervaren stress en kunnen geen natuurlijk gedrag vertonen, behalve bij de biologische kip. Maar ook de biologische kip zal enorme angst en stress ervaren wanneer deze na een paar maanden trouwe dienstverlening samengepakt tegen elkaar aan gedrukt op transport wordt gezet en wordt gedood om in de soep te eindigen.

Tip: red een legkip!




​